မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ “တိုးတက္ေနသည္” ဟု ယူဆထားေသာ ပစၥဳပၸန္ အေျခအေနကို ပစၥဳပၸန္အတိုင္းသာၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ႏွစ္သက္ ေနပါလွ်င္ ထိုတိုးတက္မႈသည္ပင္ ေရွးတိုးတက္ေရး၏ အဟန္႔အတားတစ္ခု ျဖစ္သြားတက္ပါသည္။
အရာရာတိုင္းအတြက္ အတိက္ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားကို ရွာေဖြေလ့လာ စံုစမ္းမွတ္သားျပီး ထိုအတိက္ေကာက္ေၾကာင္းမွ သင္ခန္းစာမ်ားကို ထုပ္ယူလွ်က္ ေဆာင္သင့္သည္ကို ေဆာင္ျခင္း၊ ေရွာင္သင့္သည္ကို ေရွာင္ၾကည္ျခင္း၊ ျပဳျပင္သင့္သည္ကို ျပဳျပင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ တိုးတက္ေရးလမ္းစဥ္ အျမဲရွင္သန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္ ပစၥဳပၸန္ အေျခအေနသည္၊ အတိက္ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ႏွင့္ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္း ဆက္စပ္မႈ ရွိခဲ့မည္ပင္ျဖစ္သည္။
စာေရးသူတို႔သည္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကသျဖင့္ သာသနာေတာ္ အဓြန္႔ရွည္ၾကာတည္တ့ံ ေစလိုပါလွ်င္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္အခါက လက္ယာရံ အဂၢသာ၀ကၾကီး အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္၏ သာသနာေတာ္ အဓြန္႔ရွည္ၾကာ တည္တံ့ႏိုင္ေရးအတြက္ စဥ္းစားေတာ္မူခဲ့ပံုကို စာေရးသူတို႔ အတုယူသင့္ပါသည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ဆိပ္ျငိမ္ရာအရပ္သို႔ကပ္ျပီး အဘယ္ဘုရားရွင္တို႔၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကာျမင့္စြာတည္တံ့ျပီး၊ အဘယ္ဘုရားရွင္တို႔၏ သာသနာေတာ္ကား ၾကာျမင့္စြာမတည္တံ့ခဲ့ပါသနည္းဟု ၾကံစည္မိ၏၊ ထိုသို႔ၾကံစည္မိသည့္အတိုင္း ဘုရားရွင္အားသြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က ၀ိပႆီဘုရားရွင္၊ သိခီဘုရားရွင္၊ ေ၀ႆဘူဘုရားရွင္တုိ႔၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကျမင့္စြာမတည္၊ ကကုသန္ဘုရားရွင္၊ ေကာဏာဂံုဘုရားရွင္၊ ကႆပဘုရားရွင္တို႔၏ သာသနာေတာ္ကား ၾကျမင့္စြာ တည္တံ့ခဲ့သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။
ထိုအခါ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ျဖစ္ရပါသနည္းဟု ဆက္ျပီးေလွ်ာက္ထားေလရာ ဘုရားရွင္ကလည္း ၀ိပႆီစေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ တပည့္တို႔အား တရားကိုအက်ယ္မေဟာျခင္း၊ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ကို မပညတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင္း ထိုဘုရားရွင္တို႔၏ သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ႏိုင္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊ ကကုသန္စေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကား တပည့္တို႔အား အက်ယ္အားျဖင့္ တရားေဟာျခင္း၊ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ပညတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ထိုဘုရားရွင္တို႔၏ သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာ တည္ႏိုင္ခဲ့ပံုကိုလည္းေကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။ ထိုအခါ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္သည္ “၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ ပညတ္ထားပါမွ သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ႏိုင္သည္” ေကာက္ေၾကာင္းရရွိကာ ေနရာမွထ၍ လက္အုပ္ခ်ီျပီးလွ်င္ သာသနာေတာ္ အဓြန္႔ရွည္ၾကာတည္တံ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္မူပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေၾကာင္းကို ၀ိနယပါဠိေတာ္၌ ဖတ္ရႈရပါသည္။ (၀ိ၊ ၁။ ၈၊ ၉၊ ၁၀)
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔သည္ ေရာက္ရာအရပ္ ေနထိုင္ရာေဒသမွာ သာသနာေတာ္ အဓြန္႔ရွည္ၾကာ တည္တံ့ေရးအတြက္ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ရဲ့ ႏွလံုးကိုမူကာ စဥ္းစားသင့္ပါသည္။ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာအရပ္ေဒသမွာ
၁။ ယခုဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ? ဘယ္လိုလုပ္သင့္ပါသလဲ?
၂။ မိမိတို႔၏ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းစဥ္ကို မ်ိဳးဆက္သစ္သို႔ ဘယ္လိုလြဲေျပာင္းခဲ့မွာလဲ?
၃။ မ်ိဳးဆက္သစ္ သာသနာ၀န္ထမ္း ပုဂၢိဳလ္အရည္အခ်င္း မိမိတို႔ႏွင့္ နီးစပ္ရာမွာ ရွိျပီလား ? မရွိေသးပါက ဘယ္လို ၾကိဳတင္ စီစဥ္သင့္ပါသလဲ ?
၄။ ေလာေလာဆယ္ မိမိသာသနာျပဳလုပ္ငန္း တိုးတက္မႈ ဆုပ္ယုတ္မႈက ဘယ္လိုလဲ?
၅။ တိုးတက္မႈဆိုင္ရာ ရုပ္ပိုင္း(အေဆာက္အအံုစသည္)ဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈလား?
နာမ္ပိုင္း(အက်င့္စာရိတၱ)ဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈလား?
နာမ္ပိုင္း(အက်င့္စာရိတၱ)ဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈလား?
စသည္တို႔ကို ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မ်ားသာမက မိမိတို႔ရဟန္းပ်ိဳမ်ား တကာ/မမ်ားကပါေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားသင့္ေပသည္။
